"Gözlerinizi sımsıkı yumun" emrini duydun da yine ayağını doğru atmadın. Söz söylemem, mânasız çan çan etmem, ağzından anlayışını alıp götürür. Kulak kuma benzer, anlayışını içiverir! Öbür deliklerinden de aynı bunun gibidir, o gizli anlayış suyunu çeker, emer. Denizden bile, yerine koymamak

Cafer-i Tayyar, o şaraptan sarhoş oldu da elini ayağını feda etti! Tanrı sırrını kutlasın, Ebuyezid'in "Kendimi tenzih ederim, şanım, zuhurum ne de uludur" demesi. Dervişlerin itirazı, Bayezid'in onlara sözle değil de hakikati göstererek cevap vermesi. O muhteşem fakir Bayezid, dervişlerine "İşte Tanrı

O iyilikçi Müslüman'ın şefkatine güvenerek hırsızı bıraktı yola düzüldü. Varıp "Aziz dost ne var? Böyle kimin elinden feryat ediyorsun?" dedi. Adam "İşte, hırsızın ayak izine bak. Hırsız çalacağını çalıp bu tarafa gitmiş. İşte o kaltabanın ayak izi. Yürü, bu izi izle, ardından koş!" dedi. Adam "Be

Rahman ve Rahim Allah adıyle.

Bu faydası en ulu olan en güzel konağa dördüncü göçtür. Bahçeler nasıl gök gürleyince sevinir, gözler nasıl uykuyla uzlaşırsa bunu görünce de arifleringönülleri öyle neşelenir. Ruhların huzuru, bedenlerin şifası bu dördüncü göçtedir. Bu göç, tam ihlas sahiplerinin

Zeyd: “Mümin bir kul olarak” deyince “İman bağın yeşermiş, çiçekler açmışsa nişanesi nerede?” dedi. Zeyd dedi ki: “Gündüzleri susuz geçirdim, geceleri aşktan, yanıp yakılmadan uyumadım.

Dünyaya âşık olan kişi, üstüne güneş vurmuş bir duvara âşık olur. Bu parlaklığın, bu ziyanın duvardan olmayıp güneşten olduğunu anlamak için hiç zihnini yormamış ve gönlünü tamamıyla duvara vermiş olan kişiye benzer; güneşin ziyası, güneşe kavuşunca ebediyen mahrum kalır. Ve hîle heynehüm ve beyne mâ