Mevlana Mesnevisinin ilk 18 beyti

Büyük Mutasavvıf Mevlana'nın Mesnevisinin ilk 18 Beytinin çevirisi ve Farsçasını buradan okuyup inceleyebilirsiniz.

Bismillâhirrahmânirrahîm - Mevlana Mesnevisinin ilk 18 beyti

Mevlana Mesnevisinin ilk 18 beyti

بشنو اين نى چون شكايت میكند
از جدايى‏ها حكايت میكند

  1. Dinle bu ney nasıl şikâyet ediyor, ayrılıkları nasıl anlatıyor:
  2. Beni kamışlıktan kestiklerinden beri feryadımdan erkek, kadın… herkes ağlayıp inledi.
  3. Ayrılıktan parça parça olmuş kalp isterim ki, iştiyak derdini açayım.
  4. Aslından uzak düşen kişi, yine vuslat zamanını arar.
  5. Ben her cemiyette ağladım, inledim. Fena hallilerle de eş oldum, iyi hallilerle de.
  6. Herkes kendi zannınca benim dostum oldu ama kimse içimdeki sırları araştırmadı.
  7. Benim esrarım feryadımdan uzak değildir, ancak (her) gözde, kulakta o nur yok.
  8. Ten candan, can da tenden gizli kapaklı değildir, lâkin canı görmek için kimseye izin yok.
  9. Bu neyin sesi ateştir, hava değil; kimde bu ateş yoksa yok olsun!
  10. Aşk ateşidir ki neyin içine düşmüştür, aşk coşkunluğudur ki şarabın içine düşmüştür.
  11. Ney, dosttan ayrılan kişinin arkadaşı, haldaşıdır. Onun perdeleri, perdelerimizi yırttı.
  12. Ney gibi hem bir zehir, hem bir tiryak, ney gibi hem bir hemdem, hem bir müştak kim gördü?
  13. Ney, kanla dolu olan yoldan bahsetmekte, Mecnun aşkının kıssalarını söylemektedir.
  14. Bu aklın mahremi akılsızdan başkası değildir, dile de kulaktan başka müşteri yoktur.
  15. Bizim gamımızdan günler, vakitsiz bir hale geldi; günler yanışlarla yoldaş oldu.
  16. Günler geçtiyse, geçip gitsin; korkumuz yok. Ey temizlikte naziri olmayan, hemen sen kal!
  17. Balıktan başka her şey suya kandı, rızkı olmayana da günler uzadı.
  18. Ham, pişkinin halinden anlamaz, öyle ise söz kısa kesilmelidir vesselâm.

Prof. Dr. Erkan Türkmen'le Mesnevi Dersleri 1. Bölüm

Mevlana Mesnevi ilk 18 Beyit Farsça

بشنو اين نى چون شكايت میكند
از جدايى‏ها حكايت میكند

كز نيستان تا مرا ببريده ‏اند
از نفيرم مرد و زن ناليده ‏اند

سينه خواهم شرحه شرحه از فراق
تا بگويم شرح درد اشتياق

هر كسى كاو دور ماند از اصل خويش
باز جويد روزگار وصل خويش

من به هر جمعيتى نالان شدم
جفت بد حالان و خوش حالان شدم

هر كسى از ظن خود شد يار من
از درون من نجست اسرار من

سر من از ناله‏ى من دور نيست
ليك چشم و گوش را آن نور نيست

تن ز جان و جان ز تن مستور نيست
ليك كس را ديد جان دستور نيست

آتش است اين بانگ ناى و نيست باد
هر كه اين آتش ندارد نيست باد

آتش عشق است كاندر نى فتاد
جوشش عشق است كاندر مى‏فتاد

نى حريف هر كه از يارى بريد
پرده‏هايش پرده‏هاى ما دريد

همچو نى زهرى و ترياقى كه ديد
همچو نى دمساز و مشتاقى كه ديد

نى حديث راه پر خون مى‏كند
قصه ‏هاى عشق مجنون مى‏كند

محرم اين هوش جز بى‏هوش نيست
مر زبان را مشترى جز گوش نيست

در غم ما روزها بى‏گاه شد
روزها با سوزها همراه شد

روزها گر رفت گو رو باك نيست
تو بمان اى آن كه چون تو پاك نيست

هر كه جز ماهى ز آبش سير شد
هر كه بى‏روزى است روزش دير شد

درنيابد حال پخته هيچ خام
پس سخن كوتاه بايد و السلام